">Οσο μπορώ να θυμάμαι...τον εαυτό μου.....οι πρώτες μνήμες, αφηγήσεις, φωτογραφίες; άγνωστο' μ' ένα βινύλιο στο χέρι από την ηλικία των 5,(παίζοντας ταυτόχρονα και με τα νεύρα της μητέρας μου, αφού, γονατιστός στο έπιπλο πικάπ της εποχής), το άκουγα ξανά και ξανά......ώσπου.. η μοίρα του επεφύλαξε άσχημο τέλος.......''Ακάθεκτος'' συνέχισα την πορεία μου, στα 17 η πρώτη επαφή με το μικρόφωνο, μαγεμένος το κοιτούσα και ονειρευόμουν (εκ του ασφαλούς, πέρασε καιρός μέχρι να γνωριστούμε...) συνέχισα όμως να παίζω με τα δισκάκια και απλά το ''αγνοούσα".....(λέμε τώρα...) Κάποια στιγμή γρήγορα σχετικά, τα βρήκαμε. Έκτοτε πέρασαν πολλά μικρόφωνα από τη μέχρι τώρα ζωή μου, και δόξα το θεό συνεχίζω....Γνώρισα ανθρώπους, ωραίους ανθρώπους που με συντροφεύουν σε αυτό το ταξίδι, σε όποιο ''μικρόφωνο'' και αν είμαι.....όμορφο και συγκινητικό....χαριτολογώντας έχω ακούσει, "μεγαλώνεις και την επόμενη γενιά....."βιολογικά μεγαλώνω....μπορεί το χρώμα του μαλλιού ν' άλλαξε από τα 30, αλλά κατά τα λοιπά δεν...!!!! Σας ευχαριστώ για το όμορφο ταξίδι ψυχής!!! Ένα είναι σίγουρο- ότι η μουσική δεν σταματάει ποτέ!- Music NEVER Stop's! Πολλά φιλιά Max........
